طراحی بهینه سیستم تصفیه آلودگی آب های زیر زمینی با استفاده از ترکیب تکنولوژی های احیای بیولوژیکی و پمپاژ تصفیه

مسائل مربوط به طراحی بهینه احیای آبهای زیرزمینی بسیار پیچیده، غیرخطی و از نظر محاسباتی پر هزینه هستند. روش های فراکاوشی مختلفی برای طراحی بهینه این مسائل مورد استفاده قرار گرفته که نتایج مناسبی را به همراه داشته است، اما اکثر آنها از نظر زمان اجرای محاسبات بسیار پرهزینه بوده اند. در این تحقیق برای اولین بار از الگوریتم جامعه مورچگان برای حل مسائل تصفیه آلودگی آبهای زیرزمینی استفاده شده است و کارایی آن با الگوریتم ترکیبی نورد شبیه سازی شده و الگوریتم ژنتیک مقایسه شده است. در مسئله موردی بررسی شده محل چاه ها و مقادیر تزریق و تخلیه از این نقاط، به عنوان متغیرهای تصمیم در نظر گرفته شده اند و شبیه سازی جریان کمی و کیفی آبهای زیرزمینی با استفاده از نرم افزار BIOPLUMEII انجام یافته است. با توجه به خصوصیات الگوریتم مورچه ها، با گسسته سازی مقادیر دبی های پمپاژ و تخلیه تعداد فراخوانی شبیه ساز به مقدار قابل توجهی کاهش پیدا می کند. خطای ناشی از گسسته سازی متغیرهای تصمیم در حدود 8/1 درصد است و این در شرایطی است که کاهش زمان محاسبات و تعداد فراخوانی شبیه ساز در حدود 56 درصد است. با پیچیده تر شدن مشخصات آبخوان و گسترش ابعاد مسئله، کاهش زمان ناشی از این رویکرد اهمیت بیشتری خواهد داشت.