انتخاب عصاره گیر مناسب برای استخراج آهن قابل جذب درختان هلو در خاک های استان گلستان

کلروز آهن یک مشکل مهم در درختان هلو در خاک های آهکی ایران می باشد و بیش از 60 درصد خاک های ایران را شامل می شود (میرعبدالباقی و ضرغامی، 2008). به منظور بررسی وضعیت آهن و ارزیابی عصاره گیرهای رایج برای استخراج آهن قابل استفاده درختان هلو در خاک های استان گلستان 39 خاک مهم باغی استان از دو عمق 30-0 و 60-30 انتخاب و براساس آزمایش های پایه و میزان آهن استخراجی با روش DTPA، 24 خاک برای مطالعات بعدی انتخاب شد. آهن قابل عصاره گیری این خاک ها با استفاده از عصاره گیرهای AB-DTPA، هیدروکسیل آمین هیدروکلراید و مهلیخ 1 استخراج شد. در مطالعات باغی آزمایشی به صورت طرح اسپیلیت پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی انجام شد. فاکتور اصلی خاک بیست و چهار باغ و فاکتور فرعی تیمارهای آهن شامل (0Fe و 1Fe) از منبع سکوسترین آهن 138 (6 درصد) در مقادیر 0 و 10 کیلوگرم در هکتار بود که به صورت نواری در سایه انداز درخت زیر خاک در 4 تکرار استفاده شد. بقیه عناصر غذایی براساس آزمون خاک به طور یکسان به همه تیمارها اضافه شد. براساس نتایج به دست آمده مقدار آهن استخراج شده به وسیله عصاره گیر DTPA و AB-DTPA رابطه معنی داری با جذب و غلظت کلروفیل در گیاه نشان داد. همچنین عصاره گیر هیدروکسیل آمین هیدروکلراید با غلظت آهن کل همبستگی معنی داری نشان داد. عصاره گیر AB-DTPA براساس بالا بودن ضریب همبستگی با میزان کلروفیل و نیز سادگی و اقتصادی بودن به عنوان عصاره گیر مناسب در بین عصاره گیرهای مورد استفاده تشخیص داده شد. همچنین حد بحرانی آهن براساس روش کیت نلسون تصویری با عصاره گیر AB-DTPA برای غلظت آهن کل، غلظت آهن فعال و شاخص کلروفیل متری به ترتیب 13، 14 و 13 میلی گرم بر کیلوگرم به دست آمد.