اخلاق به مثابه قدرت نرم با رویکرد اسلامی

این مقاله با فرض کردن اخلاق به مثابه یکی از ابعاد بنیادین قدرت نرم و تاکید بر آن، در پی تبیین این حقیقت است که فرهنگ غنی اسلام با توجه به ظرفیت هایی که در ایجاد قدرت نرم و اخلاق دارد، می تواند به عنوان یک عامل ایجابی سیاست دیگران را جذب کند، همچنان که به عنوان یک عامل سلبی می تواند از نفوذ و رخنه هر گونه فرهنگ بیگانه یا سلطه آنها جلوگیری نماید. با تبیین جایگاه اخلاق در قدرت نرم «سیاست اسلامی»، کاستی های موجود در نظریه های سیاسی سکولار که ناشی از عدم توجه به خدا محوری و اخلاق دینی است، برطرف می شود. سوال اصلی نوشتار پیش رو چنین است: جایگاه و نقش اخلاق در تولید و گسترش قدرت و سیاست در اسلام چیست؟ همچنین این نوشتار بر این فرضیه مبتنی است که منشا قدرت از منظر اسلام «الهی» بوده که بر مولفه هایی، مانند توحید، عدالت و اخلاق، استوار گردیده است و این امر سبب حاکم شدن اخلاق بر قدرت و سیاست در اسلام می باشد. در این مقاله با استفاده از روش توضیحی تبیینی و با استناد بر منابع اسلامی، در پی پاسخ به سئوال اصلی و آزمون فرضیه ابتدا مفهوم متعالی قدرت و سیاست در شکل قدرت نرم تبیین می شود، سپس مبانی و اصول قدرت نرم در نگاه اسلام بررسی و پس از آن، نقش و جایگاه اخلاق در قدرت نرم و سیاست در اسلام مطالعه خواهد شد.