تجزیه و تحلیل فازی آب زیرزمینی استان تهران به لحاظ شرب

مدیریت کیفیت آب از مسائل مهم جهانی به شمار می رود. در این تحقیق، کاربرد تئوری مجموعه فازی جهت ارزیابی کیفیت آب شرب نشان داده شده است. ارزیابی فازی با استفاده از حدود تعیین شده توسط سازمان های مرتبط و نظر کارشناس خبره، سطح اطمینانی برای قابلیت پذیرش آب برای مصارف شرب ارائه می دهد. در این تحقیق جهت ارزیابی کیفیت آب شرب استان تهران به روش فازی، از 10 پارامتر موثر بر کیفیت آب زیرزمینی استفاده شده است. به همین منظور داده های کیفی 176 چاه آب زیرزمینی در سال آبی 89- 1388 تهیه گردید. با استفاده از مدل کیفی فازی، کیفیت آب زیرزمینی به سه طبقه مطلوب، قابل قبول و غیر قابل قبول تقسیم شد. نتایج نشان می دهد 132 نمونه در رده مطلوب و با سطح اطمینان 4/57% تا 3/76% و 15 نمونه در رده قابل قبول و با سطح اطمینان 33% تا 2/60% قرار گرفتند. 13 نمونه باقیمانده نیز در رده غیر قابل قبول و با حداکثر سطح اطمینان 24% قرار گرفتند.