ذهنیت فلسفی مدیران و سبک رهبری

نیاز به مدیریت و رهبری در زمینه همه فعالیت های اجتماعی محسوس و حیاتی است. رهبری سازمانی برای انطباق با تغییرات و به منظور بقاء و رشد در محیط های متلاطم، مستلزم ویژگی های خاصی است که عموما مدیران برای دستیابی به آن با مشکلاتی مواجه می شوند. در عصر حاضر، توانایی هایی چون قدرت نظم دادن به امور یعنی درک ارتباط امور جزیی به کل در زمینه ای وسیع، ارتباط برنامه های آنی به هدف های آتی، برخورداری از قدرت، ژرف نگری و تجزیه و تحلیل نظرات، کشف اصول و فرضیات اساسی در هر موقعیت، انعطاف پذیری بالا، پرهیز از نگرش یک بعدی به مسائل و نظرات و توجه به نظر دیگران بدون توجه به منبع آن برای هدایت کلی سازمان و افراد، جهت رسیدن به اهداف مورد توجه است و می تواند بر رفتار فردی، جامعه و بهبود عملکرد سازمان تاثیرگذار باشد.
تفکر منطقی یا ذهنیت فلسفی مدیران بر تصمیمات و بر رفتار رهبری آنان تاثیر می گذارد، می توان از افراد با ذهنیت فلسفی متفاوت، رفتار یا سبک رهبری متفاوتی انتظار داشت. ذهنیت فلسفی ابزاری برای کمک به مدیران در تفکر است. از مدیری که در تفکر خود جامع، عمیق و قابل انعطاف است این انتظار، معقول به نظر می رسد که در اعمال خود تاثیری متفاوت نسبت به مدیری داشته باشد که تفکرش، چنین کیفیاتی ندارد. بنابراین مدیران باید به منظور سازماندهی و هدایت منابع به نوع تفکری که برحسب موقعیت های مختلف جامع، عمیق و قابل انعطاف باشد، مجهز شوند