کاربرد سنجش از دور ماهواره ای در ردیابی بندپایان ناقل بیماری

بیماری های منتقله توسط بندپایان از مهمترین علل مرگ انسان به شمار می روند. بدنبال پرتاب اولین ماهواره های هواشناسی در دهه1960، کاربرد سنجش از راه دور در تحقیقات سلامت انسان طی سه دهه اخیر رو به افزایش نهاده و اطلاعات دریافتی از ماهواره ها و سنجنده های مختلف آنها با توان تفکیک زمانی و مکانی مختلف، پهنه جدیدی را در تحقیقات علوم مربوط به بهداشت و سلامت انسان گسترده است. این مقاله به مرور قابلیت های سنجش از راه دور در زمینه تحقیقات مربوط به بیماری های منتقله توسط پشه ها، پشه خاکی ها و کنه ها در دنیا می پردازد.
با استفاده از موتورهای جستجوی اینترنتی و بانک های اطلاعات مقالات علمی داخلی و خارجی، کلمات کلیدی مانند سنجش از راه دور، ماهواره، کنه، پشه و پشه خاکی جستجو شد و مقالات بدست آمده مورد بررسی قرار گرفت.
چندین شاخص اکولوژیک در سنجش از دور بیماری های منتقله شامل شاخص های مربوط به پوشش گیاهی، دماهای سطحی زمین و دریا، رطوبت خاک و دوره ابر سرد بیشتر مورد استفاده قرار گرفته اند.
اطلاعات عوامل محیطی بدست آمده از تصاویر ماهواره مانند دما، رطوبت، پوشش و کاربری زمین به ما کمک می کند تا با توجه به اکولوژی ناقلین بیماری ها، زیستگاه های آنها را شناسایی نماییم. با وجود این، گذشته از قابلیت های فنی گسترده این علم، به نظر می رسد کاربرد آن به علت پیچیدگی های تکنیکی و مدل های مربوطه محدود شده باشد. مشکلاتی که بر سر راه کاربرد سنجش از راه دور در علوم بهداشتی و اپیدمیولوژی بیماری ها وجود دارد، اغلب به هزینه های خرید تصاویر ماهواره ای و همچنین میزان در دسترس بودن آنها در زمان های مورد نظر برای پایش یک موضوع خاص مانند ناقل و یا عامل بیماری می باشد، درحالیکه بیشتر مطالعات بهداشتی و پایش بیماری ها نیاز به استفاده از تصاویر با توان تفکیک مکانی بسیار بالا دارند.