سنتز سلولز میکروبی از سویه بومی و بررسی شبکه نانو الیافی به دست آمده از ساکاریدهای گوناگون

محدود بودن منابع طبیعی به ویژه در مورد سلولز که از گیاهان به دست می آید، باعث شده است تا پژوهش های بسیاری در زمینه منبع مناسب برای این ماده مهم انجام شود. در این رابطه تولید سلولز از روش های گوناگونی مورد ارزیابی قرار گرفته است. یکی از مهمترین روش های تولید این پلیمر زیستی که در چند دهه اخیر رشد چشمگیری را داشته است، استفاده از برخی گونه های باکتریایی است. سلولز باکتریایی از منبع کربوهیدراتی ساکاریدی تولید می شود. در این پژوهش، در مرحله اول لایه هایی از نانو الیاف سلولز باکتریایی از سه منبع ساکاریدی متفاوت (گلوکز، ساکاروز و لاکتوز) در محیط کشت ایستا تولید شد، سپس با استفاده از روش های اندازه گیری رطوبت بازیافتی، طیف سنجی فروسرخ، پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ الکترونی (SEM)، ساختار نانو الیاف فیبریلی سلولزهای باکتریایی تولیدی بررسی و با ساختار دو لیف سلولزی (پنبه و ویسکوز) مقایسه شد. نتیجه ها نشان دادند که عرض نانو الیاف فیبریلی سلولزهای باکتریایی بدین روش کمتر از 100 نانومتر و درصد بلوری لایه های تولیدی از هر سه منبع نسبت به سلولز طبیعی موجود در پنبه کمتر (15-10%) و نسبت به سلولز بازیافتی موجود در ویسکوز بیشتر (13-9%) است. ساختار بلوری تمام سلولزهای باکتریایی تولیدی از نوع I بود. لیکن مقدار سلولز I آلفای آنها متفاوت بود. میزان رطوبت بازیافتی سلولز باکتریایی نیز نسبت به سلولز طبیعی پنبه مقدار بیشتر(5%) و نسبت به سلولز بازیافتی ویسکوز مقدار کمتر (3%) بود.