رابطه بین چاقی و چاقی مرکزی با خطر بروز سرطان پستان در زنان قبل و بعد از یائسگی

امروزه چاقی به عنوان یکی از اصلی ترین مشکلات بهداشت عمومی در کشورهای توسعه یافته و نیز کشور های در حال توسعه است و به یک نگرانی عمومی در سطح جهان تبدیل گردید. با توجه به افزایش شیوع چاقی و افزایش بروز سرطان پستان در دو دهه اخیر در زنان ایرانی، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین چاقی عمومی و چاقی مرکزی (شکمی) با خطر بروز سرطان پستان در زنان قبل و بعد از یائسگی انجام گرفت.
این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 100 مورد بیمار جدید مبتلا به سرطان پستان با تشخیص هیستوپاتولوژیک و 200 شاهد همسان شده سنی با بیماران، انجام گردید. بیماران از بیمارستان های آموزشی شهید یحیی نژاد و شهید بهشتی و مرکز غربالگری سرطان بنیاد حریری بابل و شاهدان از کلینیک بیماران سرپایی یا اطرافیان بیماران انتخاب شدند. قد، وزن، دور کمر و دور باسن با روش استاندارد اندازه گیری شد و نمایه توده بدنی از روی وزن و قد محاسبه گردید. اطلاعات متغیر های دموگرافیک، باروری و برخی فاکتورهای شیوه زندگی طی مصاحبه حضوری از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک نسبت شانس تطبیق شده چاقی و چاقی مرکزی در خطر بروز سرطان پستان برآورد گردید.
یافته ها نشان داد که 48 نفر (48%) از بیماران مبتلا به چاقی، 42 نفر (42%) دارای اضافه وزن و 45 نفر (45%) مبتلا به چاقی شکمی بوده اند. در مقابل شاهدان 27 نفر (5/13%) چاق، 62 نفر (31%) اضافه وزن و 28 نفر (14%) چاقی شکمی داشتند (001/0p<). میانگین وزن، نمایه توده بدنی و اندازه دور کمر در بیماران بطور معنی داری بیشتر از شاهدان در قبل و بعد از یائسگی بود (001/0p<). نسبت شانس تطبیق شده در خطر بروز سرطان پستان در افراد چاق و اضافه وزن در مقایسه با نمایه توده بدنی طبیعی به ترتیب 5/9=OR (9/26-4/3: CI 95%) و 9/28=)، OR 86-7/9: CI95%) بود. همچنین نسبت شانس تطبیق شده برای چاقی مرکزی 8/3 OR= (8/7- 9/1:CI 95%) برآورد گردید.
اضافه وزن، چاقی و چاقی مرکزی با شانس ابتلا به سرطان پستان قبل و بعد از یائسگی همراه است. بنابراین، برای پیشگیری از سرطان پستان و عوارض ناشی از آن، اجرای برنامه مداخله ای برای کنترل چاقی و نیز اجرای برنامه های غرباگری سرطان پستان در زنان چاق و داری اضافه وزن ضروری به نظر می رسد.