بررسی تاثیر مانور والسالوا در فراوانی واریکوسل

از آنجا که شیوع بالایی از واریکوسل در مطالعات گذشته در نیروهای نظامی و پس از دوره های آموزش نظامی گزارش شده است. این پژوهش با هدف مقایسه میزان شیوع بیماری واریکوسل در یگان موزیک دژبان با پرسنل پاپور یگان ترابری ارتش که از نظر میزان ایستادن و استفاده از مانور والسالوا تفاوت دارند انجام گرفت.
پژوهش حاضر به صورت مقطعی - تحلیلی بود. 42 نفر از افراد گروه موزیک و 31 نفر از افراد یگان ترابری نمونه پژوهش بودند. پس از گرفتن رضایت نامه آگاهانه، داوطلبان وارد مطالعه شدند و بعد از توضیحات کامل راجع به بیماری واریکوسل و پرسشنامه آن، فرم پرسشنامه به صورت جداگانه به هر یک از آنها داده شد. سپس افراد به صورت جداگانه مورد معاینه قرار گرفتند و اطلاعات مربوط به سن، وزن و سابقه خدمتی آنها جمع اوری شد. داده ها به وسیله آزمون تی مستقل و مربع کای با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 13 مورد تحلیل آماری قرار گرفتند.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که میزان فراوانی واریکوسل در یگان موزیک دژبان مرکز (گروه مورد) بیشتر از یگان ترابری (گروه کنترل) بود (P=0/032). ضمنا در این مطالعه میزان فراوانی واریکوسل در بیضه چپ در افراد یگان موزیک (26 %) بیشتر از افراد یگان ترابری (6 %) بود. میزان واریکوسل در مجموع دو گروه، 87 درصد واریکوسل در بیضه چپ و 13 درصد در بیضه راست مشاهده گردید.
میزان فراوانی واریکوسل در گروه موزیک نسبت به پرسنل یگان ترابری تاثیر مانور والسالوا و ایستادن طولانی مدت را بر روی فراوانی بیماری واریکوسل تایید می کند. ضمنا این میزان فراوانی از واریکوسل در گروه یاد شده نسبت به میزان فراوانی واریکوسل در جمعیت جامعه افزایش قابل توجهی را نشان می دهد که قابل تعمل می باشد.