تروریسم و رسانه های جمعی

رسانه‌های جمعی از طریق تاکید کردن بر ترس و آینده نامشخص، تروریسم را ترویج میدهند. سازمانهای خبری برجسته امریکا تغییرات عمده در سیاست‌گذاری داخلی و خارجی این کشور را اصولا گزارش نکرده و آن را به چالش نکشیدهاند. با وجود این که روابط طولانی بین ترس و جرم در امریکا وجود داشته است، نقش رسانه‌های جمعی امریکا در ترویج ترس، از 11 سپتامبر سال 2001 که ایالات متحده توانست تروریسم بینالمللی را «کشف کند»! اهمیت بیشتری یافته است. تحلیل کیفی و عمیق رسانه‌ها نشان می‌دهد تصمیم‏گیرندگان سیاسی، خیلی سریع راههای تبلیغاتی را در راستای تاکید بر حمایت داخلی از نقش جدید امریکا در رهبری جهان منطبق سازند. این راههای تبلیغاتی به عنوان بخشی از پروژه قرن جدید امریکایی1 تهیه شدهاند. همچنین این پیام‌ها با گفتمان پیشین مربوط به جرم ترس مخلوط شدهاند که ممکن است آن را به عنوان ارتباط نافذ، آگاهی نمادین و انتظار خطر و خطرپذیری جزو ویژگی محوری زندگی روزمره قلمداد کنیم. سیاستمداران با هدایت نمادها و تصاویر انتقادی، تروریسم را به عراق، ایمان مسلمانان و تعداد بی‏شماری از ملتهای غیر غربی ربط میدهند تا بدین وسیله، از نظر استراتژیکی، ترس را ترویج دهند و با استفاده از اعتقادات و تصورات بینندگان درباره خطر، خطر کردن و ترس، به اهداف خاص خود از جمله گسترش کنترل اجتماعی دست یابند.