شیمی درمانی در سرطان های پیشرفته موضعی سر و گردن

شیمی درمانی به عنوان بخشی از برنامه های ترکیبی در بیماران مبتلا به سرطان های پیشرفته موضعی سر و گردن به منظور حفظ ارگان و بهبود بقاء به کار می رود. پروتکل های ترکیبی به سه شکل مورد استفاده قرار می گیرند: الف) شیمی درمانی القایی یا Neoadjuvant قبل از جراحی یا پرتودرمانی، ب) شیمی درمانی و پرتودرمانی همزمان و ج) درمان متوالی شامل شیمی درمانی القایی و سپس شیمی درمانی و پرتودرمانی همزمان. هدف این مقاله، بررسی نقش این سه روش در درمان سرطان های پیشرفته موضعی سر و گردن بود. به این منظور، بررسی گسترده ای در PubMed انجام شد و 5 کلید واژه سر و گردن، کارسینوم، شیمی درمانی Neoadjuvant، شیمی درمانی القایی و شیمی درمانی ترکیبی به کار گرفته شد. محدوده بررسی شامل کارآزمایی های بالینی و متاآنالیز ها بود. نتیجه بررسی حاکی از آن یود که شیمی درمانی القایی با وجود بهبود حفظ ارگان، تاثیری در بقاء ندارد. شیمی درمانی و پرتودرمانی همزمان در مقایسه با پرتودرمانی، هم باعث افزایش بقاء و هم باعث افزایش میزان حفظ ارگان می شود. مطالعات فاز III، که به مقایسه دو روش شیمی درمانی و پرتودرمانی همزمان با درمان های متوالی می پردازد، مشخص خواهد نمود که کدام یک از این دو روش ارجحیت دارد. تا تکمیل این کارآزمایی ها، درمان های متوالی مبتنی بر تاکسان می تواند جایگزین قابل قبولی برای شیمی درمانی و پرتودرمانی همزمان در بیماران مبتلا به سرطان های پیشرفته موضعی باشد.