تعیین رفتارهای پرخطر کارکنان در ارتباط با سلامت و ایمنی در یک شرکت خودروسازی در سال 1390 Print

رفتار پرخطر، رفتاری است که فرد را در معرض عواقب بد یا نا خوشایند قرار می دهد. انجام رفتار پر خطر در محل کار منجر به بروز حوادث در کارکنان می‎شود. هدف این تحقیق تعیین میزان شیوع و توزیع رفتارهای پرخطر کارکنان شرکت خودروسازی سایپا در ارتباط با سلامت و ایمنی می باشد.
مواد و روش‎ها: در یک مطالعه مقطعی با استفاده از نمونه‎برداری سهمی های تصادفی و به نسبت از جمعیت کارکنان در معرض خطر شرکت خودرو سازی تعداد 302 نمونه انتخاب شدند. اطلاعات توسط پرسش‎نامه محقق ساخت که پایایی و روایی آن قبل از انجام مطالعه تعیین شده بود به روش خود تکمیلی و مشاهده مستقیم توسط کارشناسان آموزش دیده ایمنی جمع آوری شد. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد شایع‎ترین بیماری ها شامل کمر درد (با 4/86 درصد)، درد دست (با 9/58 درصد)، پا درد (با 40 درصد) و بیماری های تنفسی (با 33 درصد)می‎باشد. حداکثر میزان شیوع رفتارهای ناایمن و ناسالم در بین کارکنان شرکت به ترتیب حدود66 و 57 درصد بود. به طور کلی رفتارهای ناایمن در کارکنان با شیفت شب کاری بیشتر بود(001/0p<). رفتارهای ناسالم در کارکنان مونتاژکار، جوشکار، رتوش کار، کاردان، رنگ پاش و کارگر خط بیشتر بود(05/0p<).
نتیجه گیری: شیوع نسبتا بالای رفتارهای نا ایمن و ناسالم در افراد مورد مطالعه لزوم انجام مداخلات لازم برای کنترل و پیش‎گیری و در نتیجه کاهش مصدومیت های شغلی و بیماری های اسکلتی عضلانی و بیماری های تنفسی را به ‎ویژه در ارتباط با رفتارهای شایع تر و بخش‎های مرتبط و زیرگروه های پرخطرتر را مورد تاکید قرار می دهد.