غیر متحرک سازی اورانیوم در آبهای زیرزمینی

فناوری های متعارف اصلاح و بهبود زواید، شامل تصفیه و روش های دفع گران و در پاره ای از موارد دارای بازده پایین می باشد و به خاطر چنین محدودیت هایی، فناوری های خاص در هر محل باید به عنوان راهکارهای احتمالی مورد توجه قرار گیرند. در این تحقیق به منظور تصفیه آبهای زیرزمینی که با اورانیوم آلوده شده اند، تلاش گردیده است که تحرک یون اورانیل از طریق انتقال آن به یک فاز پایدار توسط واکنشهای تبدیلی (احیا و ترسیب) بیولوژیکی و شیمیایی به حداقل رسانده شود. فرآیند احیا توسط آهن خنثی (صفر ظرفیتی) برای مدت زمان طولانی است که شناخته شده و مورد استفاده قرار می گیرد ولی با توجه به برخی مشکلات نظیر خورندگی با شرایط خاصی روبرو بوده است که کاربرد آن را با محدودیت روبرو نموده است.
با توجه به عدم شناخت کافی و واقعی از مکانیزم فرآیند آلودگی زدایی، اشکال مختلف مواد (ZERO VALENT IRON) ZVI جهت اصلاح و بهبود آبهای زیرزمینی، ساخته شده اند و این در حالی است که مقادیر قابل ملاحظه ای از ضایعات آهن صنایع فولاد نظیر فولاد کربن دار، فولاد با آلیاژ پایین، چدن خشک و دیگر آلیاژهای حاوی آهن هر ساله دور ریخته می شوند و یا بازیافت می گردند. در این مطالعه تلاش گردیده است که مواردی نظیر موضوعات زیر مورد بررسی قرار گیرند.
1- آزمایش ضایعات آهن به منظور استفاده مستقیم مانند عامل متحرک سازی اورانیوم در آبهای زیرزمینی.
2- بررسی رفتار اورانیوم جذب شده همراه با ادامه روند خورندگی و در نظر گرفتن اثرات شیمیایی آب زیرزمینی بر فرآیند آلودگی زدایی.
3- بررسی امکان ترکیب مواد جاذب اورانیوم و ZVI جهت شتاب بخشیدن به فرآیند آلودگی زدایی.
لازم به ذکر است که هر یک از موارد فوق با توجه به انجام آزمایشها و مطالعات ستونی و بررسی اثرات پارامترهای مختلف نظیر pH صورت پذیرفته است.