بررسی انواع آشنایی زدایی در کاریکلماتور با تکیه بر آثار پرویز شاپور

در کاریکلماتور، هنرمند برای گریز از تکرار سخنان عادی و خسته کننده، هم چنین برای برانگیختگی و تاثیرگذاری بر مخاطب، باید جهان پیرامون خود را برخلاف عادت و انتظار خوانندگان، دیگرگونه جلوه دهد. در واقع یکی از ویژگی های اساسی و شگردهای ادبی که نویسنده، می تواند با استمداد از آن به مقصود نائل آید، استفاده از شگرد آشنایی زدایی است. این شگرد ادبی به طرق و صورت های مختلف نظیر آشنایی زدایی معنایی، ساختاری و... مجال ظهور و نمود می یابد. در این مقاله کوشش شده است تا انواع آشنایی زدایی در آثار کاریکلماتورنویسان چند دهه اخیر، به ویژه آثار پرویز شاپور به عنوان نقطه کانونی در کاریکلماتورنویسی ایران، مورد نقد و بررسی قرار گیرد.