بررسی الگوی مقاومت به آنتی بیوتیک در سویه های سودوموناس آئروجینوزا جدا شده از بیماران در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان

سودوموناس آئروجینوزا به عنوان یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی، به خصوص در بخش مراقبت های ویژه، مطرح می باشد. افزایش روز افزون مقاومت آنتی بیوتیکی سودوموناس آئروجینوزا در مواردی موجب سپتی سمی و مرگ و میر بیماران می شود. استفاده ی نامناسب و طولانی مدت از آنتی بیوتیک ها در بخش های مختلف بیمارستان منجر به ظهور سوش های مقاوم به چند دارو (Multidrug resistance یا MDR) و سوش های مقاوم به همه ی داروها (Pandrug resistance یا PDR) شده است. این مطالعه به منظور تعیین الگوی مقاومت دارویی سوش های دارای نقش در ایجاد عفونت در بیماران بستری شده در بخش مراقبت های ویژه (Intensive care unit یا ICU) بیمارستان الزهرای (س) اصفهان، صورت پذیرفت.

ابتدا، 66 ایزوله از سودوموناس آئروجینوزا از نمونه های مختلف بالینی از بخش ICU بیمارستان الزهرای (س) شهر اصفهان جدا سازی گردید. سپس، الگوی مقاومت به آنتی بیوتیک سویه های سودوموناس آئروجینوزا نسبت به آنتی بیوتیک های ایمی پنم، مروپنم، آمیکاسین، جنتامایسین، سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین، آزترئونام، سفپیم، پیپراسیلین، پیپراسیلین/تازوباکتام و سفتازیدیم به روش Disk diffusion و با روش استاندارد Kirby-Bauer تعیین گردید.

از 66 ایزوله ی جدا شده، 51 ایزوله (2/77 درصد) از سوش MDR و 33 ایزوله (50 درصد) از سوش PDR بود. به ترتیب، 8/75 و 7/72 درصد از ایزوله ها به سفتازیدیم و پیپراسیلین مقاوم بودند و بیشترین مقاومت سودوموناس به این دو آنتی بیوتیک تعیین گردید. در مقابل، کمترین درصد مقاومت این باکتری به آمیکاسین و برابر 50 درصد بود.

این مطالعه نشان داد که استفاده ی بیش از حد و نادرست از آنتی بیوتیک ها در مراکز درمانی باعث افزایش مقاومت دارویی و ایجاد سویه های MDR و PDR سودوموناس آئروجینوزا می گردد. تعیین الگوی مقاومت دارویی می تواند در انتخاب داروی مناسب جهت درمان بیماران مورد استفاده قرار گیرد.