همسانه سازی ژنوم های کامل و قطعات بزرگ DNA

همسانه سازی قطعات بزرگ DNA در خیلی از موارد برای مطالعه دقیق تر قطعات کلون شده ضروری است از این رو تلاش های زیادی برای همسانه سازی قطعات برزرگ DNA یی و حتی ژنوم های کامل صورت گرفته است. مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که با بهره گیری از روش های معمول ژنتیکی می توان این قطعات بزرگ و حتی ژنومهای کامل اندامکی، باکتریایی و ویروسی را همسانه سازی نمود. این کار می تواند از طریق همسانه سازی قطعات ژنومی همپوشان که در نهایت از طریق نوترکیبی، ژنوم کامل را ایجاد می نمایند و یا همسانه سازی پیوسته ژنوم کامل صورت گیرد. قطعات ژنومی ممکن است از طریق فرآیندی موسوم به inch worm elongation و از طریق جایگاه های نشست موسوم به LPA و یا به طور مستقیم از طریق نوترکیبی وارد حامل شده و به میزبان انتقال می یابند. ژنوم کامل نیز به کمک حامل های ویژه طراحی شده وارد ژنوم میزبان گردد.کار های انجام شده نشان می دهد با بهره گیری از حامل های اختصاصی مناسب و فرآیند های معمول ژنتیکی نظیر نوترکیبی و یا تبدیل ژنی که در ارگانیسم های زنده صورت می گیرد و همچنین توانایی ترانسپوزون ها و عناصر دخولی در این زمینه، می توان به این مهم اقدام نمود.