تاثیرشرایط اجتماعی بر مرجعیت عرف در اندیشه ابوحنیفه

در آثار پژوهشگران معاصر، عرف یکی از منابع و روش های فقهی ابوحنیفه بشمار می آید. تعریفی که آنها از این اصطلاح ارائه کرده اند با اندیشه ابوحنیفه تطابق چندانی ندارد. دغدغه اصلی در این پژوهش چگونگی تجلی و ظهور عرف در اندیشه ابوحنیفه است. شاخصه اصلی شرایط اجتماعی زمان ابوحنیفه، کنشهای متقابل اجتماعی است بهمین جهت تاثیر آن بر مرجعیت عرف در اندیشه ابوحنیفه اهمیت ویژه ای دارد که با رویکرد تحلیلی بررسی شده است. اصطلاح عرف در اندیشه ابوحنیفه معنایی متفاوت با معنای متداول امروزی دارد. منابع و روش های فقهی ابوحنیفه با زنجیره عقل باهم مرتبط می شوند که کمک می کنند تا عرف صحیح بعنوان الگوی عمل و فعل افراد جامعه، بصورت پویا جایگزین عرف فاسد شود.