در دیرینه شناسی ادراک پزشکی

میشل فوکو که به دلیل رویکرد بدیع و انتقادی اش تاثیرات قابل توجهی در جامعه شناسی، تاریخ، فلسفه و فلسفه سیاسی از خود به جا گذاشته است تحت تاثیر اندیشه نیچه و متفکرانی چون جرج کانگلیم و گاستون باشلار نگاه ویژه ای به تاریخ دارد که با رویکرد رایج به تاریخ تفاوت های بنیادین دارد. اندیشه فوکو و آثار او را به دو دوره دیرینه شناسی و تبارشناسی تقسیم کرده اند. علیرغم تفاوت هایی که این دو دوره در آثار و افکار فوکو دارند، مفروضات بنیادین تفکر فوکو در این دو دوره یکسان باقی می مانند. یکی از مهم ترین آثاری که فوکو در دوران دیرینه شناسی به رشته تحریر درآورده است کتابی با نام تولد درمانگاه است. تولد درمانگاه امکان بازنویسی تاریخ پزشکی و رابطه بیمار و پزشک را فراهم می کند. فوکو در این کتاب عملکرد دانش پزشکی در دوره های مختلف را تشریح می کند و نادرستی رویکرد خطی به تاریخ و رویکرد انباشتی به علم را نشان می دهد. این مقاله پس از معرفی روش دیرینه شناسی به ایده های اصلی کتاب تولد درمانگاه می پردازد.