آیین باران خواهی در خراسان جنوبی

ادبیات عامیانه و توجه به فرهنگ توده مردم، موضوعی است که نظر بسیاری از پژوهشگران ادبی و فرهنگی را به خود جلب کرده است. باورهای عامیانه در واقع مجموعه ای از دانش ها و اعتقادات و رفتارهای گروهی از مردم است که معمولا با موازین علمی و منطقی سازگاری ندارد و توجه به این باورها از نظر حفظ میراث ارزشمند فرهنگ عامیانه جامعه ضروری به نظر می رسد. یکی از موضوعات قابل بررسی در ادب عامه پیشگویی مردم درباره پدیده های گوناگون است؛ از آنجا که آب و هوا یا اقلیم نقش اساسی در زندگی بشر دارد و می تواند نحوه فعالیت و شیوه زندگی مردم را تعیین کند، بخشی از باورهای عامیانه هر سرزمین به پیش بینی وضع هوا اختصاص یافته است. با توجه به اینکه استان خراسان جنوبی از اقلیمی خشک و بیابانی برخوردار است و غالبا با خشکسالی و کمبود باران مواجه است، بخشی از باورهای عامیانه مردم مربوط به درخواست باران و به عبارت دیگر باران خواهی است. در این نوشتار عزم بر این است که به بررسی برخی باورهای باران خواهی مردم خراسان جنوبی و آیین مربوط به آن بپردازیم و بتوانیم با تحلیل این باورها، چگونگی تفکر و نحوه شکل گیری آنها را تبیین کنیم و تلاشی هر چند مختصر برای حفظ فرهنگ عامه انجام دهیم.