انقلاب اسلامی و بازخوانی رهیافت های اخلاق و سیاست در ایران معاصر

نظر به اینکه احکام، عقاید و اخلاقیات از ارکان دین اسلام بوده، در این نوشتار به وضعیت تئوریک رهیافت های اخلاقی در عرصه سیاست با توجه به ارزش های انقلاب اسلامی پرداخته شده است. یافته های پژوهش، حکایت از فقر تئوریک در عرصه مطالعات اخلاق و سیاست در ایران معاصر است. از یک سو، متفکرانی چون علامه طباطبایی و رضا داوری اردکانی از رهیافت اخلاقی متناسب با ارزش های دینی دفاع کرده اند اما دیدگاه های آنها در سطح ایده و طرح مسئله باقی مانده است. از سوی دیگر، متفکرانی چون ملکیان و سروش رهیافت های اخلاقی و سیاسی خود را در چارچوب رهیافت های جهانی ارائه کرده اند که از لحاظ ارزشی سکولار، و با ماهیت انقلاب اسلامی در تعارض بوده است. در واقع، ضعف نظریه پردازی جامع و مانع متناسب با ارزش های انقلاب اسلامی، از مهم ترین خلل های رهیافت های اخلاق و سیاست در ایران معاصر است. این نوشتار درصدد پاسخ دادن به این سوال اصلی است: «رهیافت متفکران ایرانی معاصر، به ارتباط اخلاق و سیاست چگونه بوده است؟». نگارندگان در پاسخ به این پرسش از روش توصیفی و تحلیلی برای تنقیح دیدگاه متفکران ایرانی بهره برده اند.