مطالعه پلی مورفیسم کدون 72 اگزون 4 ژن P53 در مبتلایان به سرطان تیروئید در شمالغرب ایران

سرطان تیروئید شایع ترین بدخیمی سیستم اندوکرین است. میزان شیوع این سرطان با شرایط جغرافیایی، محیطی و نژادی متغیر می باشد. عمده دلیل ابتلا به سرطان، جهش در ژن های سرکوبگر نظیر ژنP53 و ژن های سرطان زا می باشد، ولی علاوه بر جهش، عامل دیگر بروز سرطان، پلی مورفیسم های ژنتیکی می باشد. هدف از اجرای این طرح بررسی نقش پلی مورفیسم کدون 72 ژن P53 در بیماران مبتلا به سرطان تیروئید در شمالغرب ایران می باشد.
در مطالعه موردی-شاهدی، از60 بیمار مبتلا به سرطان تیروئید مراجعه کننده به بیمارستان های تبریز در گروه های سنی مختلف نمونه خون محیطی و همچنین در حین جراحی نمونه بافتی تهیه و از 99 فرد سالم (به عنوان کنترل) نمونه خون محیطی تهیه شد. پس از استخراج DNA از بافت و خون محیطی به روش پروتیئناز K، ژنوتیپ های مختلف کدون 72 از ژنp53 با استفاده از سیستم تکثیر متزلزل جهش ها (ARMS-PCR) تعیین شدند و از روش PCR-SSCP جهت بررسی وجود تغییرات احتمالی در اگزون 4 PCR- SSCP استفاده و برای تایید نتایج نهایی، از روش توالی یابی مستقیم استفاده شد. آنالیز آماری داده ها با استفاده از آزمون مربع کای و مقدار P-Value انجام شد.
فراوانی ژنوتیپی Arg/Arg در گروه کنترل 3/30%، Arg/Pro 5/50% و Pro/Pro 2/19% و در گروه سرطانی بترتیب 67/31 درصد، 67/51 درصد و 67/16 درصد بدست آمد.
نتایج بدست آمده نشان داد که ارتباط معنی داری بین پلی مورفیسم کدون 72 ژن P53 با خطر ابتلا به سرطان تیروئید وجود ندارد. که این می تواند ناشی از تفاوت نژادی، عوامل محیطی، وضعیت موتاسیونی P53 در تومورها، و تفاوت در حساسیت ژنتیکی به عوامل محیطی باشد.