مطالعه سینتیک، تعادل و ترمودینامیک جذب اورانیم (VI) از محلول های آبی به وسیله جاذب ترکیبی پلی وینیل الکل/ تترااتیل اورتو سیلیکات با گروه عاملی مرکاپتو

جاذب ترکیبی پلی وینیل الکل/ تترا اتیل اورتو سیلیکات با گروه عاملی مرکاپتو به روش سل- ژل تهیه شد و کاربرد آن در جذب یون های اورانیم (VI) در فرایند ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت. گروه های عاملی موجود در جاذب های ترکیبی از طریق طیف سنجی تبدیل فوریه ی زیر قرمز (FTIR) تعیین شد. اثر پارامترهای موثر بر ظرفیت جذب یون های اورانیم به وسیله ی جاذب ترکیبی تهیه شده از قبیل درصد وزنی تترا اتیل اورتو سیلیکات و 3- مرکاپتوپروپیل تری متوکسی سیلان، pH، مقدار جاذب، زمان تماس، غلظت اولیه ی محلول اورانیم و دمای محلول محاسبه شد. حداکثر میزان جذب اورانیم توسط جاذب 08/39 میلی گرم بر گرم در دمای 45 درجه و pH برابر 5/4 به دست آمد که قابل قیاس با مقادیر اعلام شده توسط دیگر پژوهش گران است. داده های سینتیکی با سه مدل شبه مرتبه ی اول، شبه مرتبه ی دوم و دو نمایی تحلیل شدند. سه مدل هم دمای فرندلیچ، لانگمویر و دوبین- رادشویچ برای توصیف داده های تعادلی استفاده شد. محاسبه پارامترهای ترمودینامیکی نشان داد که فرایند جذب اورانیم به وسیله ی جاذب ترکیبی تهیه شده گرماگیر و خودبه خودی است. جاذب ترکیبی پلی وینیل الکل/ تترا اتیل اورتو سیلیکات اصلاح شده با گروه عاملی مرکاپتو به وسیله ی نیتریک اسید 5/0 مولار هیدروکلریدریک اسید 1/0 مولار با نسبت حجمی یکسان احیا شد و در پنج چرخه ی جذب- واجذب مورد استفاده قرار گرفت که تغییر چندانی در ظرفیت جذب مشاهده نشد.