بررسی اثر آنتی باکتریال نانوذرات مس بر سوش های باکتریایی شایع در عفونت های بیمارستانی

در سال های اخیر میزان مقاومت باکتری ها به درمان های آنتی بیوتیکی به طرز نگران کننده ای زیاد شده است. از طرف دیگر سرعت کشف آنتی بیوتیک های جدید به هیچ وجه پاسخ گوی سرعت افزایش مقاومت باکتریایی نمی باشد و نیاز مبرم به رویکرد های جدید برای مقابله با عفونت های باکتریایی حس می شود. بر همین اساس در این مطالعه اثر آنتی باکتریال نانوذرات مس بر سوش های باکتریایی که در ایجاد عفونت های بیمارستانی نقش دارند، بررسی شد.
در این مطالعه اثر نانوذرات مس با قطر متوسط 20 نانومتر که با روش تبخیر قوس الکتریکی (Electric arc evaporation) تهیه شده بودند، بر روی ایزوله های استاندارد و بالینی اشرشیا کلی، استافیلوکوکوس مقاوم به متی سیلین، انتروکوکوس فکالیس، کلبسیلا و سودوموناس آئروژینوزا بررسی شد. در این بررسی MIC (Minimum inhibitory concentration) و MBC (Minimum bactericidal concentration) تعیین شد و سپس اثر آنتی باکتریال با استفاده از روش انتشار دیسکی سنجیده شد.
نانوذرات مس با موفقیت با روش قوس الکتریکی سنتز شدند. در جریان 50 آمپر، آنالیزهای Transmission electron microscope (TEM)، XRD (X ray diffraction) و SEM (Scanning electron microscope) نشان دهنده ی شکل گیری ذرات به نسبت خالص، به شدت پراکنده و قهوه ای رنگ نانوذرات مس با متوسط اندازه ی 20 نانومتر بود. این نانوذرات سپس در تست انتشار دیسکی به کار گرفته شدند. نتایج این تست نشان داد که اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس مقاوم به متی سیلین نسبت به نانوذرات مس حساس می باشند. اثر نانوذرات مس بر اشرشیا کلی از سفالکسین بیشتر ولی از سیپروفلوکساسین کمتر است. اثر نانوذرات مس بر استافیلوکوکوس مقاوم به متی سیلین از وانکومایسین بیشتر ولی از لینزولید کمتر بود. دیگر سوش های باکتریایی به طور کامل به نانوذرات مس مقاوم بودند به طوریکه هاله ی مهار رشد در اطراف چاهک های حاوی نانوذرات مس در هیچ کدام از پلیت های کشت این باکتری ها مشاهده نشد.
می توان از نانوذرات مس در درمان و یا پیشگیری از عفونت های حاصله از اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس مقاوم به متی سیلین استفاده کرد.