رابطه احساس امنیت و بهداشت روانی در قرآن کریم

احساس امنیت احساس آزادی نسبی از خطرات و تهدیدات است که بهفرد آرامش جسمی و روحی می بخشد و نقش حیاتی در تامین بهداشت روانی و اجتماعی دارد. در مقابل، احساس نا امنی، خطرات و تهدیدهایی هستند که افراد جامعه را دچار اضطراب و نگرانی می کنند. این جستار قصد دارد نسبت احساس امنیت احساس ناامنی با بهداشت روانی بیماری روانی را در قرآن کریم بررسی نماید. سوال تحقیق این است که عناصر بنیادین امنیت ساز امنیت سوز و تامین کننده بهداشت روانی و تهدید کننده آن در قرآن کدامند؟ فرض مقاله این است که «ذکر الله » یک قاعده عمومی در عقاید، اخلاق و رفتار، تامین کننده احساس امنیت روانی و بهداشت روانی فردی و اجتماعی و احساس فقر، زوال پذیری و «اعراض عن ذکر الله » یک قاعده کلی در عقیده، اخلاق و رفتار، زمینه ساز خطرات و تهدیدات روانی هستند. روش تحقیق مقاله حاضر، اسنادی و حوزه مطالعات آن، قرآن، تفاسیر و برخی کتب روانشناسی است. یافته تحقیق این است که از نظر قرآن کسانی که در یاد خدا و خداآگاه باشند، از امنیت، آرامش و سلامتی روانی برخوردارند و کسانی که از یاد خدا غلفت یا اعراض کنند، دچار ناامنی روانی هستند. اعراض در قرآن به دو معنی آمده است: در یکی مصداق ذکر الهی است، آنجا که فرد از وابستگی های دنیوی اعراض کرده و از غیر خدا به خدا روی آورد. در معنی دیگر، به معنی روی-گردانی از خدا و روی آوری به دنیا است. انسان با دو سبک مساله محور و اجتناب-محور می تواند به عوامل امنیت، آرامش و سلامتی روانی نایل گردد.