تاثیر ارتفاع، جهت دامنه و حاصلخیزی خاک بر تنوع زیستی گیاهان مرتعی در دشت ذهاب

شناخت تنوع گونه ای گیاهان علفی می تواند بعنوان یک شاخص بسیار مهم در مدیریت مراتع و جنگل ها مورد استفاده قرار گیرد. در منطقه رویشی زاگرس با توجه به حضور دام و دامدار، مطلع بودن از وضعیت تنوع و غنای گونه ای گیاهان به منظور مدیریت و یا در صورت تخریب احیاء پوشش گیاهی ضروری می باشد. در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر جهت دامنه و ارتفاع بر روی تنوع گونه ای گیاهان علفی در منطقه دشت ذهاب استان کرمانشاه (زاگرس مرکزی) تعداد 160 کوادرات 4 متر مربعی به روش تصادفی در منطقه پیاده گردید. در هر کوادرات فهرست گیاهان موجود به همراه فراوانی گونه های علفی، ارتفاع از سطح دریا و جهت دامنه ثبت شد. بعد از آماربرداری میزان تنوع زیستی در سه طبقه ارتفاعی (پائین کمتر از 800 متری، میانی 800 – 1200 متری و فوقانی بیشتر از 1200 متری) و چهار جهت دامنه (شمالی، جنوبی، شرقی و غربی) با استفاده از شاخص های تنوع سیمپسون، شانون – وینر، مارگالف و منهینیک مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل از آنالیز واریانس یکطرفه نشان داد که جهت دامنه و ارتفاع تاثیر معنی داری روی تنوع و غنای گونه ای گیاهان علفی در سطح 95 درصد اطمینان دارد (05/0P<). به این صورت که در دامنه شمالی و طبقه ارتفاعی میانی (800 – 1200 متری از سطح دریا) بیشترین مقدار تنوع و غنای گونه ای و در دامنه جنوبی و طبقه ارتفاعی پائین (کمتر از 800 متری) کمترین مقدار تنوع و غنای گیاهان علفی مشاهده شد.