بررسی اثر غلظت و حجم لیدوکائین بر شروع اثر و میزان موفقیت بلوک اینفراکلاویکولار

بی حسی موضعی روشی مناسب برای انجام جراحی های اندام فوقانی است ولی در میزان تاثیر غلظت، حجم و دوز کلی داروی تزریق شده بر میزان موفقیت بلوک حسی و حرکتی اختلافاتی وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر غلظت و حجم ماده بی حس کننده موضعی بر زمان شروع بی حسی و کیفیت آن در جراحی های ارتوپدی اندام فوقانی انجام شده است.
در این کارآزمایی بالینی دوسوکور، 60 بیمار 85-18 ساله با ASA کلاس I،II کاندیدای جراحی ارتوپدی اندام فوقانی مراجعه کننده به بیمارستان اختر تهران بر اساس معیارهای ورود و پس از تکمیل فرم رضایت نامه آگاهانه به صورت تصادفی به دو گروه (30=n) لیدوکائین 2% (7 سی سی) و لیدوکائین 3/1% (10 سی سی) تقسیم شدند. برای انجام بی حسی موضعی از روش بی حسی اینفراکلاویکولار با استفاده از سونوگرافی استفاده شد. سطح بلوک حسی و حرکتی اندام مورد بررسی در محدوده هر یک از اعصاب مدین، اولنار، رادیال و موسکولوکوتانئوس هر 5 دقیقه تا 20 دقیقه ثبت و بین دو گروه مقایسه گردید.
زمان شروع بلوک حسی و حرکتی در گروه لیدوکائین 3/1% به صورت معنی داری کوتاهتر از گروه لیدوکائین 2% بود (05/0>p). میزان موفقیت بلوک حسی و حرکتی نیز در گروه لیدوکائین 3/1% بیشتر بود ولی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (به ترتیب 8/82% و 6/78%، 05/0)