نقش پلی فنول های غذایی در کاهش عوارض قلبی عروقی در دیابت نوع 2: مروری بر مطالعات

دیابت نوع 2 نوعی اختلال شایع متابولیک است که با افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی، ناتوانی و مرگ و میر ناشی از آن در مبتلایان همراه است. شواهد اپیدمیولوژیک و مطالعات بالینی طی سالهای اخیر همواره بر این مطلب تاکید داشته اند که پلی فنول های رژیم غذایی و مواد غذایی غنی از این فیتوکمیکال ها در پیشگری از بروز بیماری های قلبی عروقی، به ویژه بیماری کرونر قلب و انفارکتوس میوکارد، تاثیر بسزایی دارند. مقاله مروری حاضر با هدف بررسی مکانیسم تاثیر پلی فنول های موجود در مواد غذایی طبیعی در پیشگیری از عوارض قلبی عروقی ناشی از دیابت صورت پذیرفت.

واژگان کلیدی «پلی فنول ها»، «اسیدهای فنولیک»، «آنتوسیانین ها»، «فلاونوئیدها»، و «لیگنان ها»، در ترکیب با واژگان «دیابت نوع 2»، «مقاومت به انسولین»، «بیماری های قلبی عروقی»، «اختلال عملکرد اندوتلیال»، «استرس اکسیداتیو»، «التهاب»، «اختلال چربی های خون» و «پرفشاری خون» جهت جستجو در پاب مد بین سالهای 2000 تا 2013 میلادی مورد استفاده قرار گرفت. مطالعات سلولی، مدل های حیوانی و مطالعات بالینی با طراحی مناسب و نیز مقالات مروری با کیفیت مطلوب استفاده شد.

پلی فنول های غذایی به واسطه کاهش هضم و جذب چربی های موجود در رژیم غذایی، افزایش بازگردش و دفع کلسترول،کاهش سنتز آپولیپوپروتئین های آتروژنیک، و مهار سنتز کلسترول و تری گلیسریدها قدرت بالایی در بهبود فراسنجهای لیپیدی دارند. این ترکیبات نقش موثری در محافظت عروق در برابر آسیبهای اکسیداتیو و فرآیندهای التهابی، بهبود عملکرد اندوتلیال عروق، تعدیل فرآیندهای مرتبط با فعالیت پلاکت ها و انعقاد خون، و فراتر از آن حتی محافظت از بافت قلب و بهبود همودینامیک عضله قلب دارند.

افزایش مصرف مواد غذایی حاوی پلی فنول و استفاده از عصاره طبیعی پلی فنول ها می تواند در کاهش خطر بروز و گسترش بیماری های قلبی عروقی مبتلایان به دیابت نوع 2 مفید واقع گردد.