بررسی رابطه بین عدالت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی در سازمان های دولتی شهر کرمان

عدالت سازمانی عبارت است از اینکه با چه شیوه ای با کارکنان رفتار شود که احساس کنند که به صورت عادلانه با آنها رفتار شده است که شامل ادراک منصفانه بودن پرداخت ها و برابر در رویه های سازمانی و عادلانه بودن رفتار های بین شخصی و کافی بودن اطلاعات در سازمان می باشد و رفتار شهروندی سازمانی مجموعه ای از رفتار های داوطلبانه و اختیاری است که بخشی از وظایف رسمی نیستند و کارکنان را در وضعیتی قرار می دهد که به صورت کاملا داوطلبانه فراتر از انتظارات وظیفه و شرح شغل خود عمل نمایند. تحقیق حاظر رابطه عدالت سازمانی و بر رفتار شهروندی سازمانی در سازمان های دولتی شهر کرمان را مورد بررسی قرار داده است.
روش تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نحوه جمع آوری داده ها، توصیفی- پیمایشی است. در این تحقیق، عدالت سازمانی شامل چهار بعد عدالت (توزیعی، رویه ای، مراوده ای و اطلاعاتی) و نقش هر کدام در ارتقاء رفتار شهروندی سازمانی از دیدگاه کارکنان سازمان ها مورد سنجش قرار گرفت. داده های مورد استفاده از طریق پرسشنامه جمع آوری گردیده است و فرضیات تحقیق مورد آزمون قرار گرفت.
عدالت سازمانی شامل عواملی از قبیل عدالت توزیعی، عدالت رویه ای، عدالت مراوده ای و عدالت اطلاعاتی با رفتار شهروندی که شامل عواملی از قبیل نوع دوستی، وظیفه شناسی، فضیلت مدنی، جوانمردی و احترام و تکریم می باشد، رابطه مثبت و معنادار دارد.
با افزایش درک عدالت سازمانی کارکنان، رفتار شهروندی سازمانی در بین کارکنان سازمان ها ارتقا و افزایش می یابد.