بررسی رابطه ی ساده و چندگانه ی بامدادگرایی و کیفیت خواب با آمادگی به اعتیاد در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز

عوامل و زمینه های بسیاری در شکل گیری اعتیاد وجود دارند که یکی از مهم ترین آنها آمادگی فردی می باشد. اعتیاد به مواد مخدر اغلب دامنگیر افرادی می شود که از آمادگی برای ابتلا برخوردارند. لذا هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه ی ساده و چندگانه ی بامدادگرایی و کیفیت خواب با آمادگی اعتیاد در دانشجویان دانشگاه شهیدچمران می باشد.

بدین منظور تعداد 150 نفر از دانشجویان دانشگاه با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند و پرسش امه های تحقیق را تکمیل نمودند. ابزار تحقیق شامل پرسش نامه ی 13 ماده ای بامدادگرایی (CSM)، پرسش نامه ی 18 ماده ای کیفیت خواب پیتزبرگ (PSQI) و مقیاس ایرانی آمادگی اعتیاد) (IAPS) می باشد.

یافته های تحقیق نشان می دهد که بین بامدادگرایی با آمادگی کلی اعتیاد و خرده مقیاس های آن رابطه ی ساده ی معنادار و معکوسی وجود دارد. بین کیفیت خواب با آمادگی کلی اعتیاد و خرده مقیاس های آن رابطه ی ساده ی معنادار و معکوسی وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون با روش مرحله ای بیانگر این است که بین بامدادگرایی و کیفیت خواب با آمادگی اعتیاد، رابطه ی چندگانه ی معناداری وجود دارد. لذا می توان به جای تاکید صرف بر مصرف مواد یا الکل، به عوامل زیربنایی آن مثل ارتباط برخی ویژگی شخصیتی همچون بامدادگرایی- عصرگرایی و کیفیت خواب با آمادگی به اعتیاد توجه شود و تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام گیرد.

در مجموع، بر اساس این یافته ها می توان گفت، افراد بامدادگرا و افرادی که کیفیت خواب بالایی دارند، آمادگی کمتری برای اعتیاد به مواد مخدر دارند.