گفتمان کاوی سیاسی اشعار سمیح القاسم با رویکرد تحلیل صرفی افعال

سمیح القاسم به واسطه سرودن اشعار سیاسی فراوان، به عنوان یکی از بارزترین شعرای مقاومت فلسطین محسوب شده و یکی از شعرای سه گانه مقاومت فلسطین می-باشد. در این میان و در پی وقوع جنگ شش روزه اعراب در 1967 شاهد بروز تغییرات قابل توجهی در رویکرد ادبی و سیاسی شاعرانی چون سمیح القاسم بوده ایم، به طوری که رویه سیاسی وی تغییر کرده و منجر به ظهور نظریات مختلف و متناقضی در مورد او شد.
با توجه به اهمیت و کاربرد علوم زبان شناسی (از جمله تحلیل گفتمان) به عنوان وسیله ای برای تفسیر و تحلیل متون از یک سو، و اهمیت پی بردن به رویکرد حقیقی سمیح القاسم از سوی دیگر، این مقاله از تحلیل گفتمان برای پی بردن به چگونگی تغییر رویکرد سمیح القاسم پس از جنگ بهره گرفته است. به این ترتیب که نمونه های شعری قبل از جنگ را از میان دیوان «مواکب الشمس» و نمونه های پس از جنگ را از دیوان «لا استاذن احدا» برگزیده و افعال موجود در این اشعار را مورد گفتمان کاوی صرفی قرار داده است. این افعال در چهار-چوب زمان و ابواب فعلی مورد بررسی قرار گرفته تا با توجه به تغییرات موجود در افعال این دو دوره زمانی، چگونگی تغییر رویکرد شاعر به صورت بی طرفانه و برمبنای کلام وی آشکار شود