اثرات منابع مختلف چربی جیره بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و مقادیر pH محتویات روده کوچک و سکوم جوجه های گوشتی

اثر چهار منبع چربی جیره برعملکرد رشد، جمعیت باکتریایی و مقدار pH محتویات روده کوچک و سکوم جوجه های گوشتی در آزمایشی مورد مطالعه قرار گرفت. در این آزمایش تعداد 240 جوجه گوشتی نر بطور تصادفی به 4 جیره آزمایشی با 6 تکرار برای هر تیمار اختصاص یافتند. جیره های آزمایشی شامل جیره بدون منبع چربی (جیره کنترل)، جیره حاوی 6 درصد پیه گوساله (BT)، جیره حاوی 6 درصد روغن آفتابگردان (SO) و جیره حاوی 6 درصد روغن ماهی (FO) بود که از روز 1 تا 42 روزگی به مصرف جوجه ها رسید. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار FO سبب افزایش معنی داری (022/0=P) در وزن بدن جوجه ها نسبت به تیمارهای کنترل و BT از 1 تا 21 روزگی گردید. در همین سن، بهبود ضریب تبدیل غذایی نیز درجوجه های تغذیه شده از تیمارهای SO و FO نسبت به جوجه های دریافت کننده تیمار BT مشاهده شد (038/0=P). افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی جوجه ها در کل دوره (1 تا 42 روزگی) تحت تاثیر منابع مختلف چربی جیره قرار نگرفت. پرنده های تغذیه شده با FO و SO غلظت بالاتری از لاکتوباسیل ها را در روده باریک و سکوم و همچنین جمعیت کمتری از کلی فرم ها را در سکوم نسبت به پرندگان تغذیه شده با BT نشان دادند (05/0P<). همچنین در سن 42 روزگی یک کاهش در pH سکوم جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره FO نسبت به جوجه های تغذیه شده با BT مشاهده شد (039/0=P). بر اساس نتایج این آزمایش می توان نتیجه گیری کرد که چربی های حاوی اسیدهای چرب غیر اشباع نسبت به چربی های حاوی اسیدهای چرب اشباع در جیره غذایی جوجه های گوشتی سبب بهبود عملکرد، اکولوژی میکروبی و pH محتویات روده می گردد.