اثرات اندازه ذرات یونجه و کنجاله کانولای عمل آوری شده روی ویژگی های فیزیکوشیمیایی جیره در گوسفند زل

به منظور مطالعه اثرات اندازه ذرات یونجه (بلند و کوتاه) و فرآوری کنجاله کانولا با اسید هیدروکلریک (فرآوری شده و فرآوری نشده) روی ویژگی های فیزیکی جیره، توزیع اندازه ذرات محتویات شکمبه ای و مدفوع از چهار راس گوسفند دارای فیستولای شکمبه استفاده شد. داده های حاصل از آزمایشات در قالب طرح مربع لاتین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. به منظور تعیین توزیع اندازه ذرات محتویات شکمبه و مدفوع از روش الک مرطوب و از جریان ملایم آب روی الک ها جهت جدا نمودن ذرات از یکدیگر استفاده شد. تعیین دانسیته توده ای به دو صورت BD100 و BD50 (با استفاده از استوانه مدرج 100 و 50 میلی لیتری) انجام شد. با اندازه گیری توزیع اندازه ذرات محتویات شکمبه ای خارج شده به هنگام اندازه گیری نرخ ترشح بزاق، اثر جویدن اولیه روی میزان کاهش اندازه ذرات تعیین شد. طبق نتایج این آزمایش با کاهش اندازه ذرات، دانسیته توده ای و خاکستر نامحلول جیره افزایش و با افزایش اندازه ذرات، ظرفیت نگهداری آب و ماده خشک نامحلول افزایش یافت. فرآوری با اسید تغییری در ویژگی های فیزیکی مورد اندازه گیری نداشت. روند توزیع اندازه ذرات برای کلیه ساعت های پس از مصرف خوراک (3، 5/7 و 12 ساعت) نشان داد که با افزایش زمان پس از مصرف خوراک درصد فراوانی ذرات بلند روی الک های بالایی کاهش و به درصد فراوانی ذرات باقیمانده روی الک های انتهایی افزوده شد. با افزایش زمان پس از مصرف خوراک درصد ذرات فاز قابل عبور از شکمبه افزایش و درصد مواد فاز غیر قابل عبور از شکمبه کاهش یافت. توزیع اندازه ذرات مربوط به مدفوع نشان داد که کاهش معنی داری در اندازه ذرات بلند در مقایسه با اندازه ذرات محتویات شکمبه ایجاد شد. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که کنجاله کانولا به عنوان منبع پروتئینی و فرآوری آن هیچ گونه اثر معنی داری بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی و توزیع اندازه ذرات جیره های آزمایشی نداشتند.