تاثیر پردازش شناختی و پردازش مجدد هولوگرافیک بر بهبود دانش آموزان دارای علایم پس آسیبی (پس از سانحه)

هدف این مطالعه، بررسی تاثیر پردازش شناختی و پردازش مجدد هولوگرافیک بر بهبود دانشآموزان دارای علایم پسآسیبی است.
طرح مطالعه حاضر شبهآزمایشی است و جامعه آماری آن را دانشآموزان پسر مقاطع اول، دوم و سوم دبیرستانهای شهر بعد از اجرای پرسش نامه. (N= 89 تشکیل دادند (10286 - ارومیه در سال تحصیلی 90 برای (SCL-90 R) غربالگری حوادث آسیبزا و آزمون 90 سئوالی فهرست علایم SCL-90R یکهزار نفر، 129 نفر با تجربه آسیب و نمره بیش از 90 در آزمون شناسایی و از بین آنها 60 نفر به تصادف انتخاب و بعد از مصاحبه بالینی در سه گروه و گروه (n= درمان پردازش مجدد هولوگرافیک (20، (n= درمان پردازش شناختی(20 به تصادف جای گرفتند. هر سه گروه در مراحل پیش و پسآزمون به (n= پلاسیبو (20 چکلیست علایم آسیب کودکان پا سخ داده و داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های مانکوا و بونفرونی تحلیل شد.
نتایج نشان داد که در نمره کلی آزمون چکلیست علایم آسیب کودکان (به ویژه در ابعاد اضطراب، افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه و تجزیه) بین سه گروه تفاوت آماری معنادار وجود دارد.
بر اساس این نتایج، روش های پردازش شناختی و پردازش مجدد هولوگرافیک در کاهش نشانه های کلی آسیب شناختی دانشآموزان آسیبدیده به یک اندازه اثر بخش بودند ولی پردازش شناختی بر افسردگی مرتبط با آسیب و پردازش مجدد هولوگرافیک بر اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه و تجزیه مرتبط با آسیب اثر بیشتری داشتند.