همکاری بین حرفه ای از دیدگاه پرستاران و پزشکان

همکاری پرستاران و پزشکان، اصلی ضروری برای ارائه مراقبت ها است. این پژوهش با بررسی دیدگاه پرستاران و پزشکان در مورد همکاری بین حرفه ای، سعی در نمایان ساختن شرایط موجود جهت اتخاذ تدابیر و ارتقاء روابط حرفه ای دارد.
در پژوهش حاضر که یک مطالعه توصیفی مقطعی بود، دید 134پرستار و 66 پزشک شاغل در مراکز آموزشی درمانی تبریز از طریق شیوه تصادفی طبقه ای و با استفاده از پرسشنامه جفرسون مورد بررسی قرارگرفت. روایی ابزار یاد شده با استفاده از روایی محتوی و پایایی آن توسط آزمون مجدد بررسی و با توجه به ضریب به دست آمده (86/0) مورد تایید قرارگرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 13 و از طریق آمار توصیفی و آزمون پیرسون، T و ANOVA تجریه و تحلیل شد.
نتایج مطالعه حاکی از نگرش نامطلوب پزشکان نسبت به همکاری بین حرفه ای در حیطه های سلطه گری پزشکان و استقلال پرستاران بود.اختلاف معنی داری بین دیدگاه پرستاران و پزشکان در چهارحیطه سلطه کاری پزشکان(001/0> P)، استقلال پرستاران (001/0 (P<، کار تیمی(003/0 (p= و درمان در برابر مراقبت (001/0 (p< مشاهده شد. در خصوص ارتباط بین متغیرهای دموگرافیک با درک پرستاران و پزشکان از همکاری بین حرفه ای، نتایج نشان داد با افزایش سنوات خدمت، دیدگاه پزشکان بهبود یافته (42/0، r= 008/0= (p در مقابل پرستاران با افزایش سابقه کار دید نامناسب تری نسبت به همکاری بین حرفه ای پیدا کرده بودند(38/0-، r= 03/0= (p همچنین در بخشهای ویژه نسبت به بخشهای عمومی پرستاران و پزشکان دید بهتری نسبت به همکاری بین حرفه ای داشتند.
نتیجه گیری کلی: با توجه به نتایج مطالعه فوق مبنی بر دید محدود پزشکان نسبت به همکاری بین حرفه ای به ویژه در حیطه های سلطه گری پزشکان و استقلال پرستاران، اتخاذ تدابیر لازم از جمله ایجاد برنامه های آموزشی مشترک بین دانشجویان پرستاری و پزشکی جهت بهبود همکاری بین حرفه ای توصیه می شود.