اثر محافظتی آسپرین بر تخریب ناشی از گلایکیشن در هموگلوبین انسانی در شرایط دیابتی

دیابت بیماری شایعی است که میزا ن قند خون و گلایکه شدن پروتئین ها در آن افزایش می یابد. هدف این مطالعه بررسی اثر محافظتی آسپرین بر تخریب ناشی از گلایکه شدن در هموگلوبین انسانی در شرایط دیابتی بود.
در این مطالعه تجربی، هموگلوبین استخراج شده از خون افراد سالم در حضور و عدم حضور گلوکز و آسپرین به مدت 5 هفته انکوبه شد. میزان گلایکه شدن هموگلوبین در شرایط مختلف به وسیله بررسی میزان تولید محصولات ناشی از تخریب گروه هم، میزان جا به جایی باند سورت و تعیین وضعیت فیبریلار مشخص شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند.
آسپرین میزان گلایکه شدن هموگلوبین را به میزان 50 درصد کاهش داد. هم چنین بررسی های انجام شده با استفاده از جا به جایی باند سورت و وضیعت فیبریلار نشانگر کاهش چشمگیر میزان گلایکه شدن پروتئین در حضور آسپرین بود.
آسپرین احتمالا از طریق استیلاسیون گروه های آمین موجود در هموگلوبین مانع از گلایکه شدن آن در حضور گلوکز و در نتیجه کاهش عوارض جانبی دیابت بر پروتئین ها می شود.