بررسی کارایی برخی از روش های جداسازی جریان پایه در رودخانه های مناطق خشک و نیمه خشک

جریان پایه جزئی از جریان رودخانه بوده که نسبت به بارندگی واکنش نشان می دهد و به طور معمول با آب تخلیه شده از ذخیره آب زیر زمینی مرتبط است. کمیت و کیفیت جریان پایه در رودخانه های مناطق خشک و نیمه خشک تاثیر بسیاری در زیست بوم ها و تنوع اکولوژیکی دارد. جدا سازی اجزای جریان پایه از طریق تجزیه و تحلیل هیدروگراف جریان، اطلاعاتی راجع به ویژگی ذخایر طبیعی که رودخانه را تغذیه می کند، در اختیار قرار می دهد. ویژگی های جریان پایه در ارزیابی کیفیت آب و کمیت جریان مفید بوده و می تواند برای واسنجی و اعتبار سنجی مدل های هیدرولوژی به کار رود. روش های گوناگون به منظور تفکیک هیدروگراف جریان به دو بخش رواناب مستقیم و جریان پایه، وجود دارد. در این تحقیق، از روش فیلتر عدد برگشتی یک و دو پارامتره و روشPART و روش کمینه موضعی (Local minimum) با استفاده از داده های ایستگاه های هیدرومتری فیروزکوه، نمرود، سیمین دشت و بن کوه واقع بر رودخانه حبله رود استفاده گردید. نتایج نشان داد که در همه ایستگاه ها به جز ایستگاه نمرود، روش کمینه موضعی، و در ایستگاه نمرود روش فیلتر عددبرگشتی یک پارامتره با مقدار α برابر 975/0 به دلیل پایین بودن انحراف استاندارد (SD=0.04)، روش مناسبی برای تفکیک جریان پایه از جریان کلی رودخانه است.