بررسی روند گرایش به تفکر انتقادی در دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) (مطالعه موردی - مثلث بندی درون روشی)

از بین ابعاد مختلف تفکر، مطالعه تفکر انتقادی از موضوعات مسلط در ادبیات مربوط به تفکر است و با توجه به ماهیت آن، ضرورت دارد مراکز آموزش عالی کانون توجه خود را به جای محتوای موضوعات درسی، بر فرایند و مهارت های تفکر انتقادی معطوف کنند اما علی رغم اهمیت تفکر، نتایج پژوهش های مختلف بیانگر آن است که به طور کلی توانایی دانشجویان در استفاده از مهارت های تفکر انتقادی اندک است. در این رابطه بسیاری از صاحب نظران و متخصصان آموزش نظامی معتقدند آموزش های نظامی جاری در مراکز آموزشی، به اندازه کافی مهارت های تصمیم گیری را در دانشجویان توسعه نمی دهد. در این راستا و به منظور بررسی روند گرایش دانشجویان دانشگاه امام علی(ع) به تفکر انتقادی با استفاده طرح تلفیق (فن مثلث بندی درون روشی) روش های تحقیق توصیفی پانلی(طولی) و مقطعی، نمونه ای با حجم 210 نفر برای تحقیق مقطعی و 19 نفر برای تحقیق پانلی از دانشجویان این دانشگاه به طور تصادفی انتخاب و آزمون گرایش به تفکر انتقادی کالیفرنیا به عنوان ابزار اندازه گیری به آنها ارائه و داده های مورد نیاز از آنها جمع آوری شد. پس از جمع آوری پرسش نامه ها و داده پردازی، داده های معتبر با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه(ANOVA) و آزمون t-test برای گروه های وابسته(به صورت مقایسه های زوجی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج حاصل بیانگر آن است که میانگین گرایش دانشجویان سال اول (121.5)، دوم (117.25) و سوم (112.68) به تفکر انتقادی دارای روند کاهشی است(F=4.049 و P<0/05). علاوه بر این نتایج تحقیق طولی(پانلی) انجام شده در این تحقیق نیز همسو با نتایج تحقیق مقطعی بیانگر آن است که میانگین گرایش دانشجویان به تفکر انتقادی در سه مقطع زمانی ابتدای ترم (123.88)، پایان ترم (119.88) و پایان سال (114.12) دارای روند نزولی است که تفاوت میانگین های ابتدای ترم و پایان سال معنی دار است (t=2.23 و P<0/05).