تبحر حرکتی در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعال/ کم توجه

هدف از این تحقیق بررسی تبحر حرکتی در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی کم توجهی بود. این مطالعه از نوع توصیفی، مقایسه و غیر مداخله ای است که جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان پسر شهرستان مریوان با میانگین سنی 2/9 تشکیل می دهد. نمونه آماری شامل 20 کودک با اختلال اختلال بیش فعالی کم توجهی و 20 کودک همسن و همجنس بدون اختلال بودند. کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی کم توجهی بوسیله پرسشنامه والدین و معلم کانرز که روایی و پایایی این پرسشنامه در ایران با روش آلفای کرونباخ 81% و با تائید متخصصان روانپزشیکی مناسب ارزیابی شده است، در تحقیق حاضر از نسخه 48 ماده ای که پنج عامل؛ مشکلات سلوک، مشکلات یادگیری، روان تنی، تکانشگری، بیش فعالی و اضطراب را شناسایی می کند، استفاده شد. نشانه ها در یک مقیاس 4 گزینه ای 3-0 (صفر = هرگز، 1= فقط کمی، 2= کمی زیاد، 3= خیلی زیاد) درجه بندی می شوند. شناسایی و پس از آن هر دو گروه از طریق فرم بلند آزمون تبحر حرکتی بروینینکس – ازرتسکی با همدیگر مقایسه شدند. برای مقایسه داده ها در گروه ها از آزمون T مستقل و با استفاده از نرم افزار SPSS 13 تجزیه و تحلیل گردید.(05/0 > Ρ). نتایج نشان داد که پسران عادی در مهارتهای درشت و در مهارتهای ظریف و همچنین تبحر حرکتی بهتر از کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی کم توجهی یودند.