دیدگاه بیماران در مورد چگونگی انتقال خبر بد

انتقال اخبار ناگوار یک بخش اجتناب ناپذیر حرفه طبابت است. پزشک و بیمار دو طرف این طیف هستند. دیدگاه های متفاوتی در مورد حقیقت گویی و انتقال خبر بد به بیمار در فرهنگ ها و جوامع مختلف وجود دارد. این مطالعه به منظور بررسی دیدگاه بیماران بستری در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی جهرم در مورد چگونگی انتقال خبر بد انجام شده است. این مطالعه از نوع مقطعی - توصیفی بود که در سال 1390 در دانشگاه علوم پزشکی جهرم انجام شد. حجم نمونه برابر با 110 بیمار محاسبه گردید و روش نمونه گیری به روش آسان بود. جامعه ی پژوهش بیماران بخش های داخلی، جراحی، زنان و اتفاقات بستری در بیمارستان مطهری و پیمانیه ی جهرم بودند. معیار ورود بستری بودن در بیمارستان های پیمانیه و مطهری جهرم بود و معیارهای خروج شامل بیماران شدیدا بدحال و بیماران مبتلا به اختلالات روانی- ذهنی بود. پرسشنامه محقق ساخته روا و پایا توسط کارشناس همکار طرح در اختیار بیماران قرار گرفت اطلاعات پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 16 در سطح آمار توصیفی و تحلیل عاملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.تعداد 110 بیمار در این مطالعه شرکت داشتند. بر اساس تحلیل عاملی سه عامل شامل روش انتقال خبر بد، افراد درگیر در انتقال خبر بد و عامل مکان و زمان به دست آمد. 87 درصد از بیماران با این که همراه بیمار در جریان خبر بد قرار گیرد موافق بودند و 2/63 درصد از بیماران برای انتقال خبر بد بر لزوم انجام این کار در یک اتاق خصوصی و خلوت تاکید داشتند. به ترتیب 2/77 درصد و 5/62 درصد از بیماران بر لزوم وجود مشاور روانپزشکی و مشاور مذهبی تاکید داشتند. 6/91 درصد از بیماران می خواستند تا در مورد علت بیماری اطلاعات کامل به آن ها داده شود. طبق نظر 8/74 درصد از افراد تحت مطالعه، بیماران سرطانی بهتر است نسبت به ابتلا به بیماری سرطان مطلع باشند. این مطالعه نشان داد که در برخی موارد خواسته های بیماران برای چگونگی انتقال با سایر جوامع تفاوت چشم گیر دارد. در انتقال خبر بد باید به تفاوت های فرهنگی و اجتماعی توجه کرد. در کشور ما، خانواده می تواند نقش حمایتی برجسته ای در هنگام انتقال خبر بد به بیمار بازی کند.