رمز و اسطوره و تصویر رمزی در آثار جبران

بی شک سبک جبران بین زبان نثر و شعر مشترک است و از لحاظ تصویر و نیروی بیانی در فراسوی شعر قرار دارد. جبران حتی در هیاهوی رمانتیکی اش از ابهام رمانتیکها و عزلت نشینی آنها و از مرزهای بیانی مرسوم آنها فراتر رفته است، و برای خود سبکی جدید ایجاد کرده که قدرتش را از تصویرهای الهام بخش و رمزهایی با پیچیدگی هنری و پیوند دهنده جهان درون با واقعیت اخذ کرده است؛ تصاویری که از پیچیدگی رمزگرایی غربی به دور بوده اند و رنج انسان را به تصویر می کشند. البته رمزگرایی جبران مابین رمزگرایی غربی و عربی است؛ یعنی از نظر موضوع متمایل به نوع عربی سنتی، و از نظر اسلوب، مشابه نوع غربی آن است. در این راه رمزهای صوفیانه برای آفریش نمونه های رمانتی سیسم، انقلابی ساختار شکنانه به کار گرفته شده اند. بیان رمزی جبران زیوری بلاغی صرف نیست، بلکه نوعی نگاه آینده نگرانه، و شورشی بر حاضر و به تصویر کشیدن درد انسانی از طریق تصویر رمزی آکنده از دلالتهاست که از اندوه انسان پرده بر می دارد. رمزهای جبران پایبند به مسائل انسان معاصر در برخوردش با هستی و با دردهای سرنوشت ساز است، و ماموریت سبکش در ارتباط برقرار کردن بین ادبیات و درد متافیزیک و رنج واقعی است. رمزگرایی او، با نفس صوفیانه و روندی انقلابی متعهدانه، بیان کنندهء پنداشتی جدید در تعامل انسان با هستی است.