ارتباط شاخص های استرس با زمان و مرحله بیهوشی در کپور معمولی (Cyprinus carpio (Linnaeus در غلظت های مختلف محلول میخک

برای بررسی اثر غلظت ماده بی هوش کننده، زمان بی هوشی و مرحله بی هوشی، آزمایش روی ماهی کپور معمولی انجام شد. ماهیان در معرض دوزهای 7/0، 1، 2، 3، 4 و 5 گرم بر لیتر محلول میخک قرار گرفتند و مدت زمان رسیدن به مرحله 3 و 5 بی هوشی ثبت گردید. بلافاصله پس از رسیدن به این مراحل از ماهیان خون گیری و جهت سنجش شاخص های استرس (کورتیزول و گلوکز) استفاده شد. نتایج نشان داد که در مرحله 3 بی هوشی، کورتیزول تنها با زمان ارتباط داشت (ضریب هم بستگی = 63/0؛ 0001/0P<) ولی گلوکز با زمان یا غلظت ارتباط نداشت. ولی در مرحله 5 بی هوشی، هم کورتیزول و هم گلوکز ارتباط معنی داری با زمان و غلظت داشتند و اثر زمان بیش تر از غلظت بود. از مدل های به دست آمده می توان برای پیش بینی استرس ناشی از بیهوشی با دوزهای مختلف محلول میخک در زمان های گوناگون، استفاده نمود. نتایج نشان داد که قضاوت روی رفتار ماهی نمی تواند مبنای مناسبی برای بیهوشی و شروع خون گیری باشد. با توجه به نتایج پیشنهاد می شود که ماهیان در زمان یکسان خون گیری شوند تا داده های به دست آمده متاثر از روش نمونه برداری نباشند. هم چنین برای کاهش استرس ناشی از بی هوشی بهتر است که زمان بی هوشی کوتاه (زیر 1 دقیقه) باشد.