آسیب شناسی تعهدگرایی شاعران دوره مشروطه

پژوهش حاضر به بررسی آسیب شناسانه شعر متعهد عهد مشروطه پرداخته است و بر آن بوده است تا فرازی از جریان های تاثیرگذار شعر معاصر را باز نماید. به ویژه آن که ادبیات دوره مشروطه به جهت رشد سیاسی و تحولات بزرگ اجتماعی و آشنایی ادیبان با ادبیات مغرب زمین اعتبار ویژه ای دارد به طوری که ریشه بسیاری از دگرگونی های ساختاری و محتوایی ادب معاصر را باید در ادبیات این دوره یافت. با وجود آن که بیش ترین رسالت التزام هنری در دوره مشروطه بر عهده شعر است پژوهنده شعر متعهد این دوره را خام، صریح، گزارشی، کارکردی، هدفمند، مضمونی و محتوایی، ابزاری برای آگاهی بخشی، سیاسی تقویمی، فاقد آفرینش، فاقد بلوغ فلسفه سیاسی و فاقد عنصر فرازمانی می داند و بر آن است که شاعران این دوره، ضمن آن که انواع شعر متعهد را به کار می گیرند نقش برترین روشنفکران انقلابی این دوره را ایفا می کنند.