چشم انداز آینده جمعیت روستایی و چالش های مدیریت توسعه پایدار روستایی در ایران

پیش بینی پویایی ها و تغییرات آتی جمعیت روستایی از مهم ترین موضوعاتی است که در فرایند توسعه پایدار روستایی بدان توجه می شود. مطالعه حاضر، با پیش بینی تغییرات جمعیت روستایی در دوره زمانی 1410-1385، به بحث و بررسی پیرامون پیامدهای ناشی از آن می پردازد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که نسبت روستانشینی از 31/4 درصد در 1385 به 22/5 درصد در 1410 خواهد رسید؛ همچنین، نتایج پیش بینی نشان دهنده چندین ویژگی عمده جمعیت روستایی ایران در افق 1410 است، که عبارت اند از: کاهش باروری، افزایش امید به زندگی، کاهش مطلق و نسبی، افزایش عرضه نیروی کار و سرانجام، سالخوردگی ساختار سنی. در مطالعه حاضر، بهبود بهره وری نیروی کار و سطح درآمد خانوارهای روستایی و همزمان با آن، ایجاد فرصت های شغلی جدید لازمه مواجهه مناسب با افزایش عرضه نیروی کار روستایی و سالخوردگی جمعیت روستایی در افق 1410 قلمداد می شود.