بررسی شیوع سویه های انتروکوک مقاوم به ونکومایسین (VRE) در نمونه های مدفوع جدا شده از بیماران بستری در ICUبیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 1390 تا 1391

انتروکوک مقاوم به ونکومایسین از پاتوژن های مهم بیمارستانی در جهان است. هدف از این مطالعه شناسایی شیوع انتروکوک مقاوم به ونکومایسین در سویه های انتروکوک جدا شده از سواب رکتال بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان و فاکتورهای خطر آن بود.
این مطالعه مقطعی از آبان 1390 تا فروردین 1391 در بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام پذیرفت. 156 نمونه سواب رکتال از بیماران بستری در سه بخش مراقبت ویژه جمع آوری گردید. نمونه ها از نظر وجود انتروکوک با انجام رنگ آمیزی گرم، تست های بیوشیمیایی مانند کاتالاز، هیدرولیز پیرولیدونیل بتا نفتیل آمید و ایجاد کلونی های سیاه رنگ روی بایل اسکولین آزید تایید هویت شدند. تست حساسیت آنتی بیوتیکی به روش کربی بایر برای تشخیص مقاومت انجام شد.
شیوع انتروکوک مقاوم به ونکومایسین 58 مورد (43 درصد) بود. فنوتیپ VanA 79/3 درصد، VanB 17/2 درصد و VanC 3/5 درصد بود. بین ناقل VRE و مصرف آنتی بیوتیک ارتباط معنی دار مشاهده شد (037/0= P) و 8/94 درصد افراد با کلونیزاسیون انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین سابقه مصرف آنتی بیوتیک داشتند و این ارتباط در مصرف 4-3 نوع آنتی بیوتیک (2/59 درصد) نسبت به 2-1 آنتی بیوتیک (4/35 درصد) (009/0= P) و با مدت زمان بستری در بیمارستان (009/0= P) ارتباط معنی داری نشان داد. بین کلونیزاسیون VRE و مصرف کورتون، وجود دیابت، سابقه بستری و نوع ICU ارتباط معنی داری مشاهده نشد.
فاکتورهای خطر کولونیزاسیون VRE در مطالعه حاضر، مصرف آنتی بیوتیک و مصرف 4-3 نوع آنتی بیوتیک و افزایش طول مدت بستری در بیمارستان بود.