تعیین الگوی حساسیت ضد میکروبی و توزیع ژن bla CTX-M در سویه های اسینتوباکتر بومانی جداشده از نمونه های بالینی به روش فنوتیپی و PCR

امروزه سوش های اسینتوباکتر بومانی مقاوم دارو به عنوان یکی از پاتوژن های فرصت طلب مشکل آفرین، به ویژه در بخش مراقبت های ویژه در جهان مطرح می باشند. این مطالعه به منظور تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی اسینتوباکتر بومانی و فراوانی سویه های مولد بتالاکتاماز های وسیع الطیف (Extended-Spectrum Beta-lactamase یا ESBL) و بررسی شیوع آنزیم بتالاکتامازی CTX-M-IIانجام شد.

این مطالعه در سه بیمارستان بزرگ شهر تهران بر روی 500 نمونه ی کلینیکی طی مدت یک سال انجام شد. پس از شناسایی سویه های اسینتوباکتر بومانی تست حساسیت بر روی 130 ایزوله ی اسینتوباکتر، که بیشتر مربوط به نمونه های خون بودند، نسبت به 4 آنتی بیوتیک مختلف با استفاده از روش انتشار دیسک (Disk diffusion) کربی بائر و بر اساس دستورالعمل CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute) انجام گردید و حداقل غلظت بازدارندگی برای سفی پیم و سفتازیدیم و سفوتاکسیم تعیین گردید. جهت شناسایی سویه های مولد ESBL روش دیسک ترکیبی و جهت شناسایی سویه های حاوی ژن های مقاومت، تست PCR (Polymerase chain reaction) برای ژن کدکننده ی آنزیم بتالاکتامازی CTX-M-II انجام گردید.

بیشترین مقاومت را به سفی پیم، سفتریاکسون از خود نشان دادند و حداقل غلظت بازدارندگی نسبت به سفی پیم در 91 درصد، نسبت به سفتازیدیم در 84 درصد و نسبت به سفوتاکسیم در 80 درصد از نمونه ها MIC (Minimum inhibitory concentration) بیشتر از 128 میکروگرم در میلی لیتر بود. بر طبق نتایج آزمون دیسک ترکیبی نیز20 درصد سویه ها ESBL بودند. نتایج PCR نشان داد که 19 درصد از ایزوله ها حامل ژن کدکننده ی آنزیم بتالاکتامازی CTX-M-II بودند.

اسینتوباکتر بومانی مقاوم به چند دارو در ایران در حال گسترش می باشد و خطر مهمی برای بیماران بستری شده محسوب می گردد. با توجه به مطالعه ی حاضر در این باکتری مکانیسم های دیگری غیر از تولید بتالاکتامازهای وسیع الطیف مانند پمپ های ترشحی و تغییر در پورین ها نیز سبب مقاومت می گردند، که باید مورد توجه قرار گیرند.