آیین های مرگ و سوگ، در بخش ساسانی شاهنامه فردوسی

آیین‎ ما مجموعه‎ی آداب و رسوم یک جامعه است که شکل سنت و قانون یافته است. در تاریخ فرهنگ و تمدن ایران، مقطع فراخ زمانی و فرمان روایی مقتدر ساسانی بستر تثبیت و پیدایی بسیاری از این آیین‎هاست که در بخش سترگی از شاهنامه‎ی فردوسی، این سند هویت ایرانی، تجلی می یابد. در این مقاله نمودی از جهان‎بینی و فرهنگ ایرانی، جلوه های آیینی مرگ و مراسم آن در بخش تاریخی و ساسانی شاهنامه مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد. این مقاله می تواند در حوزه های شاهنامه شناسی و آیین های ملی و اجتماعی آن و دوره های کهن و اساطیری استفاده شود.