اثر سیلی مارین بر صفات تولیدی و پاسخ های ایمنی جوجه های گوشتی

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر مصرف سطوح مختلف سیلی مارین بر صفات تولیدی و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی انجام شد. 288 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه کاب 500 در یک طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار، 4 تکرار و 12 مشاهده در هر تکرار بررسی شدند. مقادیر صفر (شاهد)، 160، 200، 240، 280 و 320 قسمت در میلیون (ppm) سیلی مارین از روز سوم به جیره جوجه ها اضافه شد. مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک اندازه گیری شد. به منظور بررسی پاسخ ایمنی هومورال در روزهای 8 و 22 پرورش، ml 1/0 از سوسپانسیون 25 درصد گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) به عضله سینه جوجه ها تزریق و اندازه گیری تیتر آنتی بادی سرم در روزهای 21، 28، 35 و 42 به روش هماگلوتیناسیون انجام شد. با تزریق ml 1/0 فیتوهماگلوتینین (PHA-P) در روز 16 پرورش به چین پوستی بال جوجه ها و با تعیین ضخامت پوست بعد از 24 و 48 ساعت، پاسخ ایمنی سلولی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که مصرف 200، 240، 280 و ppm320 سیلی مارین موجب کاهش خوراک مصرفی و بهبود ضریب تبدیل خوراک جوجه ها شد (05/0P<)، ولی بر افزایش وزن جوجه ها تاثیری نداشت (05/0P>). مصرف 200، 240، 280 و ppm320 سیلی مارین موجب افزایش تیتر آنتی بادی تام علیه SRBC وIgG در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0P<)، ولی بر تیتر IgM و شاخص تحریک پوستی در پاسخ به PHA-P تاثیری نداشت (05/0P>). به طورکلی نتایج این تحقیق نشان داد مصرف مقادیر 200، 240، 280 و ppm320 سیلی مارین در جیره باعث بهبود عملکرد و پاسخ ایمنی هومورال جوجه های گوشتی شدند.