بررسی آثار بهره برداری بر خصوصیات فیزیکی خاک و مقاومت خاک در حوزه های آبخیز جنگلی (بررسی موردی: جنگل خیرود)

ارزیابی و مدیریت آثار محیط زیستی فعالیت های بهره برداری جنگل یکی از عوامل اساسی است که اهمیت آن نیز روز به روز در حال افزایش است. این مطالعه، به منظور ارزیابی سیستم زمینی چوب کشی با اسکیدرهای چرخ لاستیکی در منطقه ای هشت هکتاری در پارسل 309 بخش گرازبن، جنگل آموزشی و پژوهشی خیرود، انجام شد. اهداف این تحقیق عبارت اند از اندازه گیری به هم خوردگی خاک، بررسی معنی داری اثر شدت ترافیک ماشین و محل نمونه بر وزن مخصوص ظاهری خاک و مقاومت به نفوذ در عمق های مختلف خاک، و اثر متقابل به هم خوردگی ظاهری خاک و مقاومت به نفوذ در شدت ترافیک مختلف. یک شبکه منظم تصادفی مربعی پیاده شد و در مراکز این شبکه به هم خوردگی ظاهری خاک قبل و بعد از عملیات به صورت چشمی برآورد شد. نمونه های وزن مخصوص ظاهری و مقاومت به نفوذ خاک با استفاده از دو روش نمونه گیری سیلندر های فولادی نمونه گیری و پنترومتر دستی اندازه گیری شد. وزن مخصوص ظاهری خاک و مقدار مقاومت به نفوذ در سه عمق 10-0، 20-10، و 30-20 سانتی متری از سطح خاک اندازه گیری شد. بر اساس نتایج به دست آمده از اندازه گیری وزن مخصوص ظاهری، درصد افزایش وزن مخصوص از حد مضر درنظرگرفته شده بیشتر است. اندازه گیری سطح به هم خوردگی خاک توده، بعد از عملیات بهره برداری، نشان داد مقدار به هم خوردگی از حد مجاز سطح مضر (زیان آور) بیشتر نشده است. نتایج حاکی از آن است که عملیات چوب کشی با اسکیدر تغییرات درخور توجهی بر آستانه مضر بیولوژیکی مقاومت به نفوذ خاک در مرکز مسیر چوب کشی و محل رد چرخ به وجود نمی آورد.