نقد امنیت نرم افزاری

امنیت به محافظت در مقابل خشونت آشکار یا تروریسم اطلاق می‌شود، اما چه کسی در مقابل امنیت از ما محافظت خواهد کرد؟ در ورای این جمله حقیقتی نهفته است که بیان می‌دارد متولیان قدرت مرتبا مرتکب اعمال خشونت آمیز واقعی و نمادین می‌شوند، بدون آنکه مجازات شوند. در واقع، این خشونت آنچنان مشروعیت یافته است که تصور می‌کنیم این رفتارهای خشونت بار علیه ما، به نام امنیت از ما محافظت می‌کنند. مقاله حاضر این سوال را مطرح می‌کند که چگونه این خشونت ذاتی نرم‌افزاری شده می‌تواند اینگونه استنباط شود. به جای این فرض صرف که امنیت نرم‌افزاری از کاربر در مقابل ناامنی محافظت می‌کند، در این مقاله چنین استدلال شده است که امنیت نرم‌افزاری فی نفسه متضمن خشونت است. اینها برخی از شرایط مولد وضعیتهای اضطراری هستند که به نوبه خود موجب ناامنی می‌شوند.