عدالت بر اساس کدام تعریف؟ نقدی بر واکنش های قضایی و کیفری بین المللی به خشونت جنسی از جنگ

سخن مقاله این است که نظام قضایی کیفری بین‌المللی در رسیدگی موثر به خشونت ناشی از جنگ قصور دارد؛ و این قصور مهم از دو جهت است:الف) به دلیل جانب‌داری از رویکرد پی‌گردمحور «پایان دادن به بی‌کیفری»1 (با این تعریف که مجرمان را بر اساس رویه‌های کیفری، مدنی، اداری یا تادیبی، مسیول می‌داند)، رویکرد مدل غالب اروپایی‌- آمریکایی عدالت که برای پی‌گرد قانونی «یک» مرد به دلیل هتک حرمت «یک» زن طراحی شده است، در مورد مناطق جنگی محل وقوع خشونت گسترده جنسی اعمال می‌کند؛ ب) به دلیل تعریف مناطق جنگی و پس از جنگ به عنوان حوزه‌های گفتمانی و نیز مفید برای آسیب‌شناسی که مستلزم مداخله نخبگانی است که با دیدگاه فردگرایانه لیبرال اروپایی ‌آمریکایی نسبت به عدالت شناخته می‌شوند. به نظر ما، جامعه بین‌الملل ریزتر دیگر نمی‌تواند به راحتی از پرداختن به نابرابری‌های مختص نظام قضایی کیفری بین‌المللی سر باز زند؛ نظامی که در آن، اقلیت کوچکی از نخبگان از خود راضی، از عدالت و اصول ناب حقوق بشر برای پیشبرد دستور کاری استفاده می‌کنند که مهم‌ترین منافع آنها را تامین می‌کند. برای بررسی جایگزین‌های احتمالی رویکرد پی‌گرد محور به خشونت ناشی از جنگ،‌ از دو نمونه مطالعه موردی مربوط به آفریقا در زمینه تدابیر قضایی اجتماعی جنسیتی استفاده می‌کنیم که گفتمان حقوقی را با موفقیت متحول ساخته است و به طور هم‌زمان، چارچوب‌های گسترده‌تر فرهنگی را نیز تغییر می‌دهد.